Bir bayram sabahına bile bayram edasıyla uyanılmayan bir günün içindeyim işte yeniden.
Neredeyse akşam oldu ve gün bitecek…
Sessiz, sakin ve sıradan bir Pazar günü edasın da geçen, bayram olmaktan uzak öyle garip bir günün yazgısındayım…
Düşünüyorum, geçen bayramdan bu bayrama yaşadıklarımı, kazandıklarımı ve kaybettiklerimi. Çizelgesini çıkartırcasına izliyorum evimin köşe bucak saklı kalmış kuytularında ki düşlerimi…
Kaç hayali sığdırdığımı sayılara vurmaya çalışıyorum, ellerimin hatta ayak parmaklarımın bile yetişemeyeceği kadar fazla hayali ertelediğimi, ertelemek, hatta unutmak zorunda bırakıldığımı hatırladım içim sızlamadı, canım acımadı dersem yalan olur
Yalan söyleyemem bilirsin sen beni yanaklarım kızarır o kocaman dediğin gözlerim bilmediğin bir uzağa öylece dalar gider anlaşılır her halimden söylediğim yalanlarım…
Sadece hafif bir kırgınlık işte bunları dilendire bilecek kadar iyiyim bugün…
Artık daha az ağlıyorum bedenime sızan özlem ağır basıyor bazen bir garip serzenişle sarsılıyorum ama iyi olmak için çabalıyorum…
Tıpkı seninde düşlediğin gibi…
Tıpkı olmama gerektiği gibi …
TANURA
21 ARALIK 2007
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder