Benim sevgim insanı yorar…
İçimden geldiği gibi severim ben,
İçimden geldiği gibi sevdim ben hepinizi…
Ne fazla ne eksik...
Sadece sevdim sorgusuzca…
Bağıra çağıra sevdim ben hepinizi…
Sevdiğimi söylemekten kaçınmadan bağırdım gördüğüm her yerde sevgimi…
Yanımda olduğunuz kadar, yanınız da olduğum kadar çok sevdim ben sizleri…
Kiminize yapmacık göründü, kiminize içten…
Kiminiz anladı içtenliğimi yürüdü benimle aynı yolda…
Ezgilerime eşlik etti…
Canım yandı, yaram kanadı, elleriyle kanayan yarama ellerini bastı…
Gözlerimden yaşlarım süzüldü elleriyle gözlerimden süzülen yaşları silmekten kaçınmadı…
Kiminiz ise fark edemedi içtenliğimi uzaklaştı zamanla benden…
Yapmacık samimiyetlerle laf olsun diye arada bir hatırımı sordu o kadar…
Şimdi kendimi birden bu gerçeğin içinde yüzleşirken buldum ben birden…
Yanımda olan, olmaya çalışan herkesi…
Cümlelerini benle paylaşan uzakta da olsa elini uzatan,
Uzatabilen herkesi çok çok seviyorum ben…
Özellikle Uyumayan şehrime uyumayanıma…
Sırtımı dayadığım akasya gövdesine akasyama (canımsın)
Arada şehirler olsa da, yollar geçsen de, her yer de beni yalnız bırakmadığını hissettiğim Serpilme…(sweet drop) ve benimle yol alan tüm sevdiklerime teşekkür ederim…
Çok teşekkür ederim…
…::: TANURA :::…
01 ARALIK 2007
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder