Ilık bir meltem gibi başlayan bedenimi saran bir coşku gibiydi.
Heyecan veren garip bir ürpertiyle tüylerimi diken diken yapan bir yaklaşımla sızmıştın hayatımın en uysal yerine birden aniden...
Anlamamıştım hayatımın içine sızarkenki serzenişin bedenimde yarattığı depremi…
Bir heyecanla bin bir heves ve kıvılcımla kapılmıştım sıcağına...
Oysa ki sonsuzluk gibiydin ya da ben senin hep sonsuz bir düş olmanı düşlemiştim ki gelişindeki tutsaklıkla gitmek istediğini ve gittiğini fark edememiştim bile.
Belki de gidişindeki sebepsizliğini fark etmek istememiştim…
Belki de hep korkmuştum gideceğin zamanlardan.
Gitmek kelimesinin telaffuzundan korkmuştum hep...
Ne zaman gitmekten bahsetsen gelişlerden yol almıştım korkularıma yenik düşerek... Unuttuğum bir şey vardı biliyordum…
Bir yanılgı vardı bedenimde biliyordum…
Bir son vardı seziyordum…
Yanılsamalardan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder