25 Kasım 2007

İnsan bugün gülerek geçtiği bir yoldan yarın ağlayarak yol alabiliyor…

Bu günün kıymetini bilmek gerek ...
Doyasıya yaşayabilmek gerek diye düşünüyorum günü ve hayatı…
Şimdi nerden çıktı diyeceksiniz biliyorum çıktı işte bir yerlerden…
Belki ufak bir sıkıntı ya da bir konuşmanın yansıması oldu şuan yazdıklarım…
Düşündüm ve sorguladım bir an…
İnsan bugün gülerek geçtiği bir yoldan yarın ağlayarak yol alabiliyor…
Hayatında önemi olan herhangi bir şeyi yitirmiş olarak devam edebiliyor güne…
Yitik zaman dilimlerine geçiş yapabiliyor her şeyin mükemmel olduğu düşünülen o anda…
Her şey alt üst olabiliyor…

Ben diyorum ki düşmeden yanılgılara, hayatın kısa olduğunu bilincinde, pişmanlıklara ve keşkelere yer vermeden, hayatı geçiştirmeden içinizden geldiği gibi yaşayın…
Korkmadan…

...:::TANURA:::...
28 EKİM 2007

Hiç yorum yok: