25 Kasım 2007

...BÜYÜDÜM… BÜYÜDÜK… BÜYÜDÜNÜZ VE KİRLENDİK...

İçimdeki o küçük, garip heyecan kıpır kıpır bedenim…
Odam karanlık şuan an yeni geldim sayılır zaten dışarıdan…
Çocukluğum geçtiği, benim için kocaman bir dünya olan parka gittim bugün tasması avuçlarımdaki köpeğimle…
Bir zamanlar benim oynadığım koca dünyada şimdi köpeğini gezdiren koca bir kadın oldum. Bekli de gelecekte bebeğini hayata adayan bir anne olarak gideceğim bu koca dünyama…
Şimdi birden bunu fark ettim…
Zaman nasılda acımasız geçip gidiyor…
Dün oyunlar oynadığım parka bugün koca bir kadın olarak adım attım…

Sonbaharın hüznü vardı…
Her yeri sararmış güz yaprakları kaplamıştı. “”Ayaklarım altına hışırdayan bir sonbahar vardı””
Öylece daldım geçmişime ve geçmişte yaşattığım hayallerime…
Çocukluğumun en belirgin hikayelerini aklımdan geçirdim bir bir ve ne çok özlediğimi fark ettim çocuk olmanın dayanılmaz hafifliğini…
Şimdi kocaman bir kadın oldum hayatın acısı damarlarında dolaşan kocaman bir kadın
Büyüdüm ellerim de yaralarla iz sürüyorum, yaşanmışlıklarım, yaralarım ve acılarım…
Büyüdüm kocaman bir kadın oldum sevdalandım…
Derin bir kuyunun içinde sevgiye bulandım…

Büyüdüm… Büyüdük… Büyüdünüz…

Üst üste tekrarlayınca ne kadar anlamsızlaştığını fark ediyorum…
Büyüyorsun, büyüdükçe masumiyetinden daha çok uzaklaşıyorsun, ne o saf çocuk yüzün kalıyor aynada ne de umutların bir çocuk düşü kadar masum oluyor artık…
Daha belirgin şeyler istemeye başlıyorsun, çünkü büyüdükçe keşfediyorsun ve daha fazlasını istiyorsun her zaman…
Sorgusuzca hep istiyorsun…

Mesela PARA, paranın varlığın keşfediyorsun ve onla yaşamak zorunda olduğunu bilincine vardıkça doyumsuz varlıklar haline geliyorsun. Para yaşam aracın olmaktan çıkıp senin amacın(silahın) haline geliyor ve bunu fark ettiğindeyse çoktan kir bedenine ve ruhuna bulaşmış oluyor…
Fark etmeden çirkinleşiyoruz hayatın içinde…
Ne garip insan daha ne çok şeyle kirleniyor zaman geçtikçe daha çok, daha fazla…

Mesela YALAN, ne çok şey alıp götürür insan benliğinden öyle değil mi ?
Fark edildiği, hissedildiği an da ne çok şeyi yitiryor inan hiç fark ettiniz mi?
Kaç kişi çıkardığımı düşünüyorum hayatımdan yalan yüzünden, kaç ilişki tükenip gitti diye sorguluyorum…
Şimdi nerden çıktı demeyin bana…
Baktığınız kaç yüz gerçekten size doğruları söylüyor ?
Kaç kişiye gerçekten güvene biliyorsunuz her şeyinizle ?
Düşünün bakalım anlayacaksınız yitirdiğiniz ve yitirdiğimiz masumiyetin bizlerden nerleri alıp götürdüğünü.
Anlayacaksınız ne kadar kirlenmiş olduğun(m)uzu…

Büyüdüm… Büyüdük… Büyüdünüz…
Büyüdüm kirlendim…
Büyüdük kirlendik…
Büyüdünüz kirlendiniz…

...::: TANURA :::...
25 KASIM 2007

2 yorum:

hasat dedi ki...

Küçükken istediğin bu değil miydi:)

ummuhan dedi ki...

sonradan istemediğim büyüdükten sonra vazgeçtiğim :)