Eskilerden
Elerimde yeni bir aşkın çizelgesini tutuyorum sorumsuzca geçmişin kapısını üzerine kapamadan....
Yol almaya çalışıyorum ama suratıma çarpan,iz bırakan,
bir nevi yeni başlayan serüvenimede elveda etmek zorunda kalıyorum…
Yanlış yapıyorum bir yer de ama yanlışın nerde olduğunu bulamıyorum…
Anlamıyorum bazen kendimi de …
Ne istiyorum sorusunu soruyorum kendime ya da nerde durmak istiyorum
Aslında bende bilmiyorum nerde durduğumu
Hayata nerden bakmak istediğimi belki de…
Belki de biliyorum ama anlatamıyorum kelimelerim de..
Belki de söylemekten korkuyorum bildiklerimi de….
Belki de burada asıl yanlış söyleyememekte …..
Karışığım…
Karışıyorum da gün geçtikçe..
Yaşanan ve yaşatılanın gölgesinde bir yerlerde ayak izlerim…
Ama artık hangi yoldan yürümem gerektiğini de bilmiyorum…
Kalabalığın ortasındayım ama kimim,neyim bilmiyorum..
Bildiğim bir şey varki oda sende gibiyim....
Tam karar veriyorum ben karar verdikçe ve üzerini yürüdükçe kararımın
su daha bir bulanıyor…
Ayak izlerim ise siliniyor….
Ve ben şimdi ne yapmalıyım bilmiyorum
Umursamaz tavırlar içerisine giremiyorum…
İnsanların yaptığı gibi maskelerde takınamıyorum …
Belki de solgun yüzümü saklamamdır bunlara,yaşananlara sebep olan…..
Belki de gizlememem kopan fırtınanın tenimdeki izlerini..
Belki de gizlememem suratıma yansıyışını…
Belki de kaçmamamdır aşk denen ürkeklikten herkes gibi …
Acılarım olsa da üzerine gidebilmemdir…
Belki de sorun bende değildir…
Belki de sorun kaçmaktadır….
belki de...
Tanura
Ümmühan çifçi
17 kasım 2005 21.27
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder