Kelimelerim fotoğraflarıma, fotoğraflarım ise kelimelerime yansıdı...
Silinen silüetlerdi gölgelerimde saklı kalan ...
Ve gölgelerimde büyüttüğüm umutlarımdı...
Sararan ilkbaharlarımdın yazın yağan yağmurlarımda....
Düşüncesince geçirilmiş bir baharın, hayasızca harcanmış bir aşkın sonbahara vurumuydu aklımda gezinen her düşünce...
Dokunuşlarındaki tutarsızlıktı içimdeki sızının kanayan bir yaraya dönüşmesine sebep olan...
Elerimde ise derin izlerdi soluklarından kalan...
Ellerimin içine bıraktığın busede saklıydı masumiyetin,
Belkide alın yazımdaki kadersizliğiydi inanışlarım...
Bilmedin halbuki hiç bir zaman, her gidişinin içimde derin boşluklar yarattığını.
Bilmedin bende bıraktıklarının ve benden alıq götürdüklerinin ruhumdaki kemirgen düşüncesizliğini...
Bilemedin ruhumdaki turuncu saçlı çocuğun güneşsiz kuruyan bir toprak'a dönüşeceğini...
Bilemedin içimi ısıtanın turuncu gölgelerde saklı olduğunu...
Sen olduğunu...!
Ve bilemedin CAMDAN kadınının her gidişinde tuzla buz olduğunu..
Ve göremedin ruhumdaki cam kırıklarındaki yansımalarını...!
Hiç bilemedin ...
Hiç bilemeyeceksin...
Ve hiç göremeyeceksin cam(n) kırıklarımdaki yansımanı...!
23 Mart 2007
...Tanura...
Ümmühan ÇİFÇİ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder