gece düşlerinde aklıma gelen teninle kurduğum bir düştü bu…
elime yüzüme bulaştırdığım bütün aşklarımın gölgesi vuruyordu yüzüme...
ne sana gelebiliyor ne de senden gidebiliyorken,
hüzün göz bebeklerime yerleşmiş bir duvar iken
ben ne senin olabiliyordum neden sensiz kalmayı göze alıyordum...
saklanıyorum şimdi…
kendi içimde kimsenin bilmediği o derin yalnızlıkta saklanıyorum…
usulca soluyorum hayatı…
gölgesi deymişken yüzüme bütün yaşanmışlıkların adını soluyorum şimdi…
Sesler duyuyorum beynimin içinde saklı tutuğum o yer de!
İçimden isimler geçiriyor, görüntüler renkler görüyorum…
Sesler ansızın kesiliyor, Görüntüler gidip geliyor!
Sesler duyuyorum bilmediğin, saklandığım o yer de!
Adımı çağırıyor biri duyuyorum…
Yönümü bulamıyorum
yitip gidiyor sesler ve bütün görüntüler
ben yine kendime dönüyorum
çelişkilerimin tutarsızlığında verdiğim yeni kararların karasızlığında boğuluyorum…
derin bir çığlıkla bölüyorum gecemi…
rüyalarımın anlamsızlığında bir kez dahi olsa yüzünü görüyorum,
ellerini yüzümde görüyorum…
bir kez daha yitiyorum…
bir kez daha yitiriliyorum…
3 yorum:
bu çok güzel olmuş, kendi hissettiklerimi buldum, b,raz moralim bozuldu hatta yine ama tebrikler eline sağlık :)
Ben çocukken diyerek başlayan zamanları anlatan anıları, otantik bir saksının içinde büyütmekti yazdığım yazılarla asıl benim amacım. kim için yazıyorum diye hiç bir zaman düşünmedim. Bu yönde sorulan tüm soruları ise kendi nedenlerine devşirdim.
Bir zamanlar bir demiryolu tasarımcısı tanımıştım. Virajsız dümdüz bir demiryolu inşa etmişti. Neden diye sorduğumda. Önemi yok. Nedenler hep unutulur nasıl olsa demişti. Ne kadar da haklıydı.
İçimizdeki ben söylemek istediklerini kelimelerle kurgularken kenarda izlerini bırakır. Okuyucu bu izleri takip eder. Sana ait derinliğin bıraktığı izleri zevkle okuyorum. Sadece bunu bilmeni istedim.
Sevgilerimle.
Ahmet
kifayesi olmayan bir dolu şey yaşıyoruz...anımsatan anılardan yaşanmışlıklardan türetiyoruz bütün hayatımızı...kimisine gülüyoruz kimisine ağlıyoruz hayat diyoruz geçiştiriyoruz... cümelelere döküyor kendimizi dizginlemenin ya da daha çok çoşmanın bir yolunu bulduğumuz için seviniyoruz ve bu sevincin yanıda birileri seninle ortak bir düş kurabiliyorsa seni takdir ediyorsa daha çok mutlu oluyoruz...
şuan yaşadığım gibi..
Teşekkür ederim :)
Yorum Gönder