10 Mart 2009

ONLAR GİBİ OLMA

Geri dönüşümsüz yazgılarla dolu el izlerinde yani yaşadığım şu hayatın damarlarında dolaşıyorum... Pıhtılaşmış kan hücrelerinde yüzleşiyorum bütün çaresizliklerle...
Bir yük biniyor omuzlarıma yoruluyorum... Bu kadarı ağırdı biliyorum bir şey diyemiyor yine bir şey yapmıyorum, susuyorum…
Her susuşta ölüyorum!
Kendi bedenimde can çekişirken boğazımda düğümlenmiş sözcükler sayesinde ölüme bir adım daha yakınlaşıyorum!
Üşüyorum!
Buz gibi bir iklimin orta yerinde çırılçıplak uzanıyorum...
Dudaklarım mor, tenimin beyazında mor!
Hissizleşiyorum...
Gözlerimde belli belirsiz gölgeler ile kısa metrajlı filmler çekiyorum...
Belirsiz siluetlere hatırladığım tek yüzü yapıştırıyorum, herkesi sen yapıyorum!
Derin derin soluyorum havayı, ağır bir koku yayılıyor hissediyorum...
Dudaklarım kuruyor,
başım ağrıyor,
gözlerim kararıyor,
kanım damalarımdan çekiliyor ve be yitiyorum…
İçimde ki o da benle birlikte ölüyor…
Ne ben ne o kalıyor geriye, biz ölüyoruz!
Bütün susuşlarımız yok oluyor…
Bütün sevdiklerimiz siliniyor…
Bütün fotoğraflar külleniyor…
Bir dünya daha yok oluyor…
Ne an kalıyor geriye, ne de zaman kurtarılmak adına…
Kül rengi bir mevsim kalıyor geriye…
İçine serpiştirilmiş anıların olduğu ya da bütün anıların yerle bir olduğu…
Duyanların duymayanlara anlatacağı belki de hiç dillenmeyeceği hikayelerde yitip gideceği…
Bir son ya da bir başlangıcın ilk harflerinden yeni yetme bir aşkın yok olup gidişini anlatacak ya da dediğim gibi hiç dillenmeyen, duyanların duymayanlara dahi anlatamayacağı yitik ve kayıp bir hikaye olarak kalışımızı kutlayacak bütün sevgisizler...
Ve bir kez daha kazanacak bütün samimiyetsizler…
Ve biz en çok buna üzüleceğiz…
Ve onlar en çok buna sevinecek…
Kaybetmiş olmaya değil de en çok kazananın samimiyetsizliğine üzüleceğiz…
Bir kez daha umutsuz kalanlar adına üzüleceğiz…
Her şey yok olacak…
Sisli, karanlık bir gökyüzü nefesinizi kesecek…
Tıpkı benim gibi, tıpkı onun gibi ölecek ya da onlar gibi sevgisizleşeceksiniz…
Yitip gideceksiniz…
……..

Şimdi içindeki o yerde dur ve bekle…
Yüzünü aydınlat, umudu içine kat…
Çığlık at…
Dokun ve tekrar sev…
Yeni bir savaş başlat
Kendi dehlizinde, kendi geçmişinle…
Kaybetmeyi umursama kazanmanın umudu ile yaşa!
Sev, öp, kokla, seviş…
Onlar gibi olma…
Sevgisiz kalma…
Korkma!
Sığınma sakın geçmişte ki yanılgılarına…
Korkularından kaçtığın müddetçe kazanacağını hiç unutma…
Sev, öp, kokla, seviş…
Onlar gibi olma…




2 yorum:

Zeugma dedi ki...

Şahane yazıyorsun..
Kutluyorum..
Sevgiler..

ummuhan dedi ki...

çok teşekkür ederim...