O SES!

Sesler yankılanıyor…
Sesler gidip geliyor, bir kadın şarkı söylüyor sonra ağlıyor…
O ses!
O ses içimi kanatıyor…
Ansızın kelimeler sızıyor dudaklarımın arasından…
Gözlerimi kapatıyorum yüzler beliriyor…
Savunmasız öpüşler dudaklarıma bir bir sızıyor…
Bedenim de bir el dolanıyor, ten bedenime dolanıyor…
Karanlık basıyor her yer kararıyor…
El yordamı ile bulduğum her şey yok oluyor…
İçimi bir şeyler kemiriyor…
İçimi kanatıyor, içim kanıyor…
Ensemde ki sıcaklık bedenimi ürpertiyor…
Sesler yankılanıyor…
Gözlerimi kapatıyorum parçalanmış yüzler giriyor rüyalarıma, bölüm pörçük anımsamalar, yarım kalmış filmler oynuyor gözlerimin seyrinde…
Hep aynı bebek doğuyor gecelerime…
Kopuk ipli uçurtmalar, balonlar salınıyor gökyüzüne…
Karanlığın orta yerine aydınlık doğuyor…
Ben gülümsüyorum…

Sesler yankılanıyor…
Sesler gidip geliyor, bir kadın şarkı söylüyor sonra ağlıyor…
O ses!
O ses içimi kanatıyor…
İçimde bin bir acı bölünüp pullanıyor…
Su içimde yol alıyor…
Bedenim ıslanıyor…
Korkulu, karanlık düşler yerini beyaza bırakıyor…
Taşlı yollar uzanıyor ayaklarımın ucuna, alı al moru mor çiçek bahçesine…
Ve ben kanıyorum sessizliğime…
Uyuduğum bir düş!
Renklerin, çiçeklerin, ışıldayan günün son bulacağı rengarenk bir düş…
Bir görüntüden diğerine bilmediğim bir yoldan geçişler yapıyorum…
Gözlerini görüyorum hemen sonra sırtına kazınmış bir isme şahit oluyorum tam okuyacakken ellerini yüzümde, ellerini bedenim de hissediyorum…
Ensemde ki sıcaklık bedenimi ürpertiyor…
Korkuyorum…
Uyuduğum bir düş biliyorum bir masal düşünün içinde ilerliyorum…
Yürüyorum… yürüyorum… yürüyorum…
Gökyüzüne dokunuyorum…
Martıları uçuruyorum…
Gördüğüm bir düş bunu biliyorum…
Sesler gidip geliyor, bir kadın şarkı söylüyor sonra ağlıyor…
O ses!
O ses içimi kanatıyor…
Uyanıyorum…

29 Mart 2009