20 Kasım 2008

GİZLENİYORUM BIRAKTIĞIN GÖLGENİN KUYTUSUNDA...

Ufak notlar alıyorum kendime hatırlamayı unuttuklarımı hatırlamak adına...
Zamana bölüyorum...
Kendimi kendimden çıkarmaya çalışıyorum sonucu hiç bulamıyorum bir kez daha yüzleşiyorum olmadığım, olamayacağım o gerçek ile...
Kimsenin başarmadığını başaracak bir kahraman aramamın sebebini soruyorum kendime defalarca ama açıklama bulamıyorum sorularımın cevabını hiç bilmiyorum...

Kendi kendimi çiziyorum...
Kurumuş yapraklı ağaçlarımı çiziyorum bir kez daha beyaz kağıdıma sonrasında boyuyorum turuncuya gölgelerine gizlenmek adına yeni baştan yaratıyorum...
Seni, beni ve bizi...
Bedenime doldurduğum her bir adı gölgelere buluyorum...
Küçük notların seyrinde anımsayıp tekrar unutuyorum yapmam gereken her şeyi...
Kendime veda senfonileri yazıyorum...
Bilmediğim bir ses ile okuyorum dizelerim de ki anlamsızlığı...
Uzanıyorum yatağımın anlamsız beyazlığına kulağım da ki ses ile..
Adını fısıldıyorum geceme...
Gizleniyorum bıraktığın gölgenin kuytusunda…

Hiç yorum yok: