Zordur birliktelikler, iki insanın ortak noktayı yakalaması ve ondan tek bir beden oluşturabilmek zordur…
Zordur kabullenmek yıllanmış alışkanlıkları, anlamak ve de sabırla beklemek zordur…
İnce çizgileri vardır, bazen göremediğin sınırları vardır (aşmaktan korktuğun)…
Bir bedene alışmak zordur, onu benimsemek ve onunla düşler kurmak zordur…
Alışkanlıklarını yönlendirmek ve artık iki kişi olduğunun bilincine varmak zordur…
Kolayda kabullenemediğimiz bir şeydir de bu…
Bir yerden başlamak gerektiğinin bilincine varırız ama nerden, nasıl, ne şekilde olması gerektiğine bir türlü kavrayamadığımız bir süreçtir bu ve sonrasında öylece kendi haline bıraktığımız bir zaman dilimine yansırız…
Sabrederiz, biliriz alışkanlıkların kolay değişmediğini ama aslında kişisel alışkanlıklara da son vermek değildir amacımız, sadece iki kişi olmanın bilincine varmaktır beklediğimiz ve beklettiğimiz…
İki kişi yürüyebilmenin zorluğunu, tek şemsiye altında ıslanmamayı, sevgiye olan ihtiyacı, dokunmanın verdiği hazzı, sese duyulan özlem ve bir telefon ardından aranmayı beklerken geçirilen sancılı dakikaların bilincine varılmasıdır beklediğimiz…
Dedim ya zordur birliktelikler, zordur alışmak, zordur alışkanlıklara yenilmeden sürdürmek ikili bu derin paylaşımı…
18 EKİM 2007
...:::TANURA:::...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder