HAYAT!

suskun bir zamanın konuşkan çocuğu oldum
kelimelerin yetmediği zamanlara ise yüklem…
tümcesiz sözlerden dizeler türettim
denklemi olmayan sorular yazdım..
bir hayattı gizlediğim,
kendimden ve herkesten sakladığım
gözleri kör bir yabancıydı!
hiç bilmediğim,
hiç bilmek istemediğim,
geçmişten bu yana sıraladığım,
sırasında şaşırdığım,
öncesini ve sonrasını yitirdiğim ,
ve hiç bir zaman bulmak istemediğim,
gözlerimin önünden,
sözlerimin sıradanlığından,
savunmasız kırılganlığımdan,
korkularımdan ve korkusuzluğumdan
yeni bir hayat yarattığım,
için de seni,
için de beni
ve
içine bizleri yerleştirdiğim bir oyunudu oynadığım
oynamaya mecbur bırakıldığım…
kendim olduğum ve kendime bırakıldığım…
hiç unutmadığım
gözlerimin önünden hiç gitmeyen sahnelerle doldurdum hayatı
geçmişimden bu yana uzanan
bu günden yarına yol alan…
puslu bir gece nöbetinde öfkesine kustuğum
dönmeyi unutan,
acıtan dünyanın
korunmasız zamanlarına şahit olan oldum
hayatın kurgusuz, hayat kuruntusuz, hayat savunmasız
ve hayatın kesintisiz soluklarından payına düşeni alan oldum…
zaman geçti…
anılar derinleşti…
hayat zamanın küllerinde savurduğun,
pullanıp döküldüğün,
rüzgarında uçuştuğun zaman dilimlerinden ibaret oldu…
hayat yeni bir dünyanın
yersiz bir başlangıcın ve bitişin başı ve sonu oldu!

05 agustos 2008
Tanura