Önceden elime kağıt ve kalemi geçirdiğim anda çizerdim saçma sapan şekiller, değişik figürler, çiçekler, kuşlar, yıldızlar ve ağaçlar ve bunun gibi figürler...
Uzunca bir süre anlamamıştım... Parmak uçlarımdan kaleme, kalemden kağıda akıp giden çizgilerin, şekillerin, figürlerin kendimce anlamlarını...
Şimdi anlıyorum en çok kendimi yalnız hissettiğim zamanlarda kalem ve kağıdın kölesi olduğumu...
Şimdi anlıyorum çizdiğim her figürün benim için neyi ifade ettiğini...
En çok ağaç çizdiğimi hatırlıyorum... Küçük kağıtlara, peçeteye, sigara kutularına...
Ve hep yalnızlık hissi ile boğuştuğumda dallanan kolları gökyüzüne ulaşan ağaçlar çizdiğimi...
Üstünde kuşları uçurduğumu...
Şimdi anlıyorum kayboluşlarımda kendime yoleylediğimi...
17 Kasım 2012
An
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder