23 Şubat 2012

S ı z l a n m a . . .

Aslında hiç bir şey birden bire olmuyor... Her şeyin toplamı ile oluyo...
delicesine bağırılıyor, nefret savruluyor... Kavgalar, bitmek bilmeyen tartışmalar, çözüme ulaşmayan sorunlar... Hiç konuşulmayan gerçekler, ertelenen öpüşler...

Aslında hiç bir şey birden bire olmuyor...
Hayat tek tek alırken taşları ayaklarımızın altından, sular çekilirken görmezden geldiğimiz her anın kargaşası bu yaşananlar...

Kendimizce doğru olan başkasına yanlışken sadece kendi doğru bildiğini yapmakmı esas olan yoksa iki kişilik düşünebilmektemi tek sual!!!

Hiç yorum yok: