H i s s e t m i y o r u m...

Bir kez daha o yangının içinde kül olurken... Çıplak bedenle, sarhoş nağralar eşliğinde sessiz bir kaç cümlenin ardına gizlemiş uzun bir yolu yürüyoruz...

Uzun cümeler kurmayı unuttuğum, konuşmaktan korktuğum, dudaklarımın arasında kıvranan bütün kelimeleri bir solukda bağırmak isterken bulduğum ruhumu karanlık gecenin ayazına öylesine salıyorum...

...
..
.

H i s s e t m i y o r u m...

Dip Not.

Sancılı bir gecenin sonunda küf kokan bir sabaha uyandığında farkettiğin tek sey aslında hiç masum olmadığındır.


Sadece Serzeniş!

...

Ve bir gün gözlerimi kapadığımda her şey gözkapaklarım ardında hayat bulmaktaydı...
İsimsiz şehirlerin kahramanları bir bir boy göstermişti...
Karanlık sokakların, ıssız caddelerin sessizliğinde çığlıklar kulaklarımda çınlamaktaydı...
bir hikaye başlamak da ve başka bir hikaye son bulmaktaydı... Sen yitip giderken sen bende eksilirken bende yok olmaktaydım...
İşte o anda tükenmek tek korkum olmuştu...

Sadece serzeniş!

...

Ya biraz daha az ya biraz daha fazla. Farketmiyor da aslında ne kadar az ya da ne kadar çok olduğu.
Öyle gecip giderken zaman ele avuca sığmayan nedenler,nedensizlikler bir çok boşluğun ayak izleri.
...

Bir anlamı olmayacak, bir anlamı kalmayacak diye korkuyorum.


sadece serzeniş!

...

Oluyor Bazen Böyle

Oluyor bazen Öyle
ne anlıyorum
ne anlamlandırabiliyorum
ne de anlamlandırmak istiyorum.

Öyle fütursuzca saçmalamak istiyorum...
Yegâne yalnızlıkların peşi sıra nefes nefese koşmak istiyorum.

Duvardan duvara çarpmak, her uçurumdan düşmek istiyorum...

Sonra hiç bir şey olmamış gibi öylesi yaşamaya devam etmek istiyorum.
Kendi çizdiğim resimlere gölge olmak istiyorum...

Söylediğim şarkının en tiz çığlığı olmak istiyorum...

Saçmaladığım cümlelerin dip notu olmak istiyorum...