Konusmak gelmiyor içimden...
Sessizliklerin golgesinde savurdugum duslerin sancısı ile atıptutuyorum hayatın kör kuyusuna!
Adın gecmiyor aklımdan!
Yazgısız sonların, telaşlı sevişmelerin, dipsiz kuyuların, susuz yazın son demindeyim...
Zaman pullanıp savruluyor üzerimize...
İçimde acı, yüzümde solgun bir anın izleri yürüyorum öylesine...
2 yorum:
acılar içerisinde olmak ve susmak! Haykıramamak...
bir nevi ama daha çok öfke!
Yorum Gönder