Yüzümün ağlayan seyri
aynaya düştüğünde fark ettim adının verdiği acıyı. Gitmek her gece özlemek
gibiydi teninde uyuduğum geceleri... Kalmak cehennemin karanlık yüzü gibiydi...
Aldığım nefes, soluduğum
hava, baktığım bu dünya, içinde olmadığım bir dünyayı yaşamaya devam etmek
gibiydi... Bu uzun boşluk, bu sessiz ev, bu boş yatak... Bu bizsiz dünya kör
bir kuytu gibiydi...
Özlemek her demde adını
anmak gibiydi... Her sarhoşlukta sen olmak gibiydi.
Gitmek bir daha hiç
dönmeyeceğini bilirken beklemek gibiydi...
-Sayıklamalar-
13 Mayıs 2013
